خدایا...

یک سال دیگر هم گذشت و چشمان باند تک درخت به جمال مولای غایبمان روشن نشد...

و چرا بیاید؟

وقتی که اکثریت قریب به اتفاق ما شیعیان در تمام سال از او غافلیم،

و قلیلی از ما نیز به هنگام مشکلاتمان از او یاد می‏کنیم...

اما آقای ما!

به روسیاهی‌ ما بچه های باند تک درخت  نگاه نکن و به دستهایمان که خالی اند،

و به زبانمان نیز گوش مسپار که گناهکارتر از آن است که تو را با صداقت و اخلاص بخواند،

قلب آن اندک بندگان واقعی خداوند را ببین که هر روز ـ صبح و شام ـ تو را می‌خوانند...

یا صاحب الزمان تک درختیا هنوز منتظرند

دلمان میخواهد گریه کنیم...

برای نداشته هایمان

خداکند بیایی و داشته هایمان را کامل کنی

خدا کند...