من که دائم پای خود را به دریا می زنم
پیش تو پایش بیفتد قید خود را می زنم
در وجودم کعبه ای دارم که زایشگاه توست
از شکاف کعبه گاهی پرده بالا می زنم
این غبار روی لبهام از فراق بوسه نیست!
در خیالم بوسه بر پای تو مولا می زنم!
از در مسجد به جرم کفر هم بیرون شوم
در رکوع ات می رسم، خود را گدا جا می زنم
این که روزی با تو می سنجند اعمال مرا
سخت می ترساندم، لبخند اما می زنم
من زنی را می شناسم در قیامت... بگذریم!
حرف هایی هست که روز مبادا می زنم
یا علی(ع) ما تک درختیا را دریاب
تاریخ : جمعه 94/2/11 | 10:45 عصر | نویسنده : باند تک درخت | نظرات ()
